Nerwica wegetatywna to zaburzenie psychogenne z objawami somatycznymi. Wywołują ją różnego rodzaju konflikty wewnętrzne, czynniki osobowościowe i urazy psychiczne (zwykle nie jednorazowe, ale trwające długo, powtarzające się, nakładające się na siebie różne sytuacje, czynniki). Przyczynić się do nerwicy wegetatywnej mogą np. konflikty emocjonalne, problemy rodzinne, niepowodzenia uczuciowe, frustracje zawodowe, szkolne.

Objawy somatyczne towarzyszące nerwicy wegetatywnej mogę być bardzo różnorodne. Generalnie chodzi tutaj o stan, w którym człowiek czuje, że jego reakcje są „nienormalne” przy czym nie ma dla nich uzasadnienia w somatycznym stanie pacjenta. Przykładowe objawy to pocenie się, drżenie rąk, kołatanie serca, jąkanie się, czerwienienie, problemy żołądkowo-jelitowe, omdlenia i zasłabnięcia.Objawy wegetatywne nigdy nie występują samotnie, towarzyszyć im może lęk, rozdrażnienie, wybuchowość itp.

Aby wyleczyć nerwicę wegetatywną należy usunąć jej przyczyny – lęk, podejście do siebie oraz otoczenia, niewłaściwe sposoby radzenia sobie z problemami. Najskuteczniejszym sposobem na walkę z nerwicą jest psychoterapia, ale niestety nigdy nie daje ona 100 procentowej pewności wyleczenia. Leczenie wymaga dużego zaangażowania i długiego czasu trwania.