Każda jednostka kliniczna cechuje się pewnymi bardzo charakterystycznymi objawami, na których podstawie lekarz jest w stanie określić, gdzie szukać przyczyn oraz lekarstwa danego schorzenia. Choroby skóry mają jednak to do siebie, że w trakcie ich trwania dochodzi do rozwoju wielu, często takich samych symptomów, które leczone są podobnymi lekami. Na szczęście dwie najpopularniejsze dolegliwości skórne – atopowe zapalenie skóry i łuszczyca – znacznie się od siebie różnią, co pomaga w skuteczniejszym ich leczeniu.

W atopowym zapaleniu skóry, główną rolę w patogenezie choroby odgrywają czynniki alergiczne. Reakcje wynikające z nadwrażliwości są bowiem jednymi z niezbędnych składowych całego procesu zapalnego w AZS. Fakt ten potwierdzają współistniejące uczulenia chorego, dobra reakcja na postępowanie antyalergiczne oraz obecność chorób alergicznych (takich jak astma, katar sienny, uczulenia na jady owadów) u samego chorego lub w jego najbliższej rodzinie.

Obecność lub brak świądu

Wszystkie podręczniki dermatologiczne głoszą, że skóra w przebiegu łuszczycy nie swędzi. Chorzy, którzy cierpią z powodów objawów tego schorzenia, są przeciwnego zdania. Złuszczające się płaty naskórka, podrażniają zakończenia nerwowe zewnętrznej powłoki ciała. Dodatkowym powodem świądu jest efekt psychogenny, wywołany przez widok „schodzącej skóry”, kojarzący się z koniecznością ciągłego jej pocierania.

W atopowym zapaleniu skóry reakcje immunologiczne, które leżą u podstaw choroby i generują przesuszenie skóry, wywołują za to bardzo intensywny świąd. Jest on szczególnie uciążliwy u dzieci, które nie potrafią przyjąć do wiadomości, że efekt ten to jedynie objaw choroby. Nasilony świąd u najmłodszych jest często powodem podawania im słabo działających leków uspokajających, by zniwelować tę reakcję.

Okoliczności rozpoznania choroby

Do zdiagnozowania atopowego zapalenia skóry dochodzi zazwyczaj bardzo wcześnie – w wieku dziecięcym. Kiedy organizm dziecka nabywa zdolność rozpoznawania zagrożeń infekcyjnych oraz zaczyna reagować na nie, rozpoczyna się w jego ciele produkcja bardzo ważnych elementów układu odpornościowego – przeciwciał. Są one także odpowiedzialne za powstawanie reakcji alergicznych, które są bezpośrednią przyczyną pojawienia się objawów AZS.

W przypadku łuszczycy mamy do czynienia z nieco późniejszym rozpoznaniem – u młodych dorosłych (okolice 20-30 roku życia) lub w okolicach 50-tki. Niestety im wcześniej objawi się łuszczyca, tym bardziej gwałtowny jest jej przebieg i intensywniej wyrażone wszelkie objawy skórne.