Udar mózgu jest niezwykle poważnym schorzeniem, które może doprowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych i znacznie obniżyć komfort życia pacjenta. Proces leczenia i rehabilitacji jest bardzo długi, żmudny i nie zawsze kończy się zwycięstwem. Rodzina musi być zatem przygotowana na pojawienie się ewentualnych powikłań lub komplikacji poudarowych.

Pobyt w szpitalu po udarze

Długość pobytu w szpitalu po doznanym udarze jest uzależniona od kondycji pacjenta oraz jego faktycznego stanu. Chorzy pozostający w sali szpitalnej przez kilka miesięcy mogą cierpieć z powodu odleżyn, otwartych ran, pojawiających się stanów zapalnych płuc, a także zakrzepic żylnych prowadzących  do powstawania śmiertelnych zatorów płucnych. Chorzy mogą mieć również problemy z przyjmowaniem pokarmu, co powoduje gwałtowny spadek wagi i obniżenia odporności. Jeśli przyjmowanie pokarmów staje się dla chorego niemożliwe, konieczne jest umieszczenie w żołądku chorego sondy i bezpośrednie karmienie.

Skutki uszkodzenia układu nerwowego

Uszkodzenie układu nerwowego może prowadzić do problemów z nietrzymaniem moczu i stolca. Jest to dość wstydliwa przypadłość, a zarazem poważny problem. Determinuje on konieczność stałej opieki nad chorym i ciągłe doglądanie jego stanu.

Osoba z częściowym niedowładem może mieć trudności z wykonywaniem podstawowych czynności pielęgnacyjnych i przemieszczaniem się. Mogą one skutkować złamaniami kończyn, bądź urazami mechanicznymi, dlatego też – przynajmniej w pierwszym etapie rekonwalescencji – należy asystować choremu i wykonywać z nim wszystkie prace.

Powikłania zdrowotne

Osoba po udarze musi zmierzyć się z powikłaniami natury neurologicznej, oddechowej, sercowo-naczyniowej, żołądkowej, skórnej. Powikłania neurologiczne obejmują zaburzenia:

1)    psychiczne: dysfagię, obrzęki mózgowe;

2)    sercowo-naczyniowe: zaburzenia rytmu serca, zawały, niewydolność krążenia;

3)    oddechowe: infekcje płucne, zatory płucne;

4)    żołądkowe: zaburzenia połykania i niedrożność jelit.

Niektórzy pacjenci mogą cierpieć na powikłania układowe. Charakteryzują się one wysoką gorączką, hiperglikemią i zaburzeniami wodno-elektrolitowymi. Warto pamiętać, że każda osoba przechodzi okres rekonwalescencji w nieco inny sposób. Trudno znaleźć dwa identyczne przypadki, zatem sposób leczenia musi być dobrany do indywidualnych potrzeb i możliwości jednostki.