Powrót do pełnej sprawności po przebytym udarze mózgu jest procesem długim, żmudnym i bardzo skomplikowanym. Wiele zależy nie tylko od chorego, ale od zaangażowania jego bliskich oraz częstotliwości wykonywania zabiegów leczniczych.
Jak właściwie rehabilitować chorego?
Rehabilitacja powinna być dynamiczna i dostosowana do aktualnego stanu zdrowia pacjenta. Na wczesnym etapie ma ona charakter kompleksowy, dlatego też osoba zajmująca się chorym jest odpowiedzialna za utrzymanie jego higieny, prowadzenie ćwiczeń ruchowych i ćwiczeń mowy, a także podejmowanie działań w zakresie wykonywania codziennych czynności. Taka rozpiętość obowiązków determinuje konieczność zaangażowania do pracy rehabilitanta oraz pielęgniarki środowiskowej.
Przed wypisaniem chorego do domu lekarz prowadzący udziela wszelkich informacji związanych z jego dalszą opieką oraz wskazuje ośrodki pomocowe, które pomogą rodzinie nie tylko finansowo. Osoba po ostrym udarze potrzebuje zazwyczaj specjalistycznego sprzętu ortopedycznego oraz łóżka przystosowanego do rehabilitacji. Jest to koszt rzędu kilku tysięcy złotych, dlatego tak ważna jest pomoc fundacji i ośrodków pomocy społecznej.
Codzienna praca z chorym
Kilkugodzinne ćwiczenia rehabilitacyjne są niezbędne do uruchomienia i aktywizacji strony sparaliżowanej. Warto jednak podejmować również inne działania mające na celu przyspieszenie powrotu do zdrowia. Warto przede wszystkim podawać posiłki choremu bądź przedmioty od upośledzonej ruchowo strony. Przymusowe odchylanie ciała stanowi bardzo dobre ćwiczenie.
Kiedy chory przybiera pozycję siedzącą, można podłożyć mu poduszkę pod zdrowy pośladek, co zmusza tym samym chorą stronę do utrzymania pionowej pozycji. Kiedy natomiast siedzi na wózku, warto podłożyć mu pod chore ramię stabilizator, aby uniknąć deformacji ciała. Dzięki temu obie strony będą symetrycznie ułożone względem siebie.
Deformacje twarzy stanowią niezwykle istotny problem. Po udarze kąciki ust zazwyczaj opadają i twarz przybiera nieco karykaturalny wygląd. Z tego należy zachęcać chorego do mówienia i ćwiczenia mięśni mimicznych twarzy. Wszystkie te działania mogą znacznie poprawić kondycję i sprawność osoby po udarze.
