Nerki są narządem wewnętrznym, które wytwarzają mocz. To właśnie ogólne jego badanie, pozwala na wykrycie wszelkich nieprawidłowości czy tez patologii związanych z nerkami. Dla nefrologów najważniejszymi parametrami są oczywiście obecność białka w moczu oraz krwinek czerwonych i białych.

Białkomocz

Zwykle, istnieje możliwość występowania śladowych ilości białek w moczu. Niektóre bowiem dolegliwości charakteryzują się niewielka ilością tych substancji. Jednak jeśli obecność białek można wyrazić w miligramach na decylitr, wówczas jest to bardzo jasny znak do tego, że w nerkach rozpoczyna się bardzo szkodliwy i niebezpieczny proces nieprawidłowości. Niestety białko może być zarówno sprawcą choroby, jak i jej objawem, dlatego, że jego cząsteczki są zdecydowanie za dużo do prześlizgnięcia się przez filtracyjne błony kłębuszków nerkowych. To z kolei prowadzi do stopniowego uszkadzania ich i stopniowej degeneracji, która nie jest stricte związana z procesem chorobowym.

Podstawową jednostką chorobową, w której występuje białkomocz, jest oczywiście cukrzyca, niewydolność nerek (postępująca), nefropatie, kłębuszkowe zapalenie nerek, ostre ich uszkodzenie czy też odmiedniczkowe zapalenie. Niestety każda z powyższych diagnoz wymaga dodatkowego leczenia i wdrożenia właściwie dobranego leczenia.

Krwinkomocz lub krwiomocz

Krwinkomocz od krwiomoczu różni się nie tylko nazwą, ale przede wszystkim ilością erytrocytów w moczu. W przypadku tego drugiego schorzenia, mocz jest zabarwiony na czerwono. Co do krwinkomoczu, charakteryzuje się on obecnością pojedynczych krwinek czerwonych, które jednak nie są możliwe do zauważenia gołym okiem. Niestety obydwa zjawiska mogą, choć nie muszą, świadczyć o chorobie nerek, prowadzącej w linii prostej do ich niewydolności.